Sayfalar

9/29/2013

Yeni bir hayat

Selam millet!!
Yazmayalı ne kadar uzun zaman geçmiş! Herkes "E senin blogun nooldu neden yazmıyosun artık?" diyodu epeydir ama bu geçen sürede hayatımda o kadar cok değişiklik oldu ki sanırım vakit de bulamadım oturup yazacak, sabır da :)
Nişanlandık, evlendik, şimdi de yolda bi bebek var! E daha ne olsun?
Korkarım bugun aniden yazmaya karar verişim de hormonal, yani hamilelik içgüdülerimin yarattığı paylaşma ihtiyacının ağır basması kaynaklı :) Ve yine korkarım bu blog bir süreliğine yemek ve geziden biraz uzaklaşıp bir hamilenin günlüğü haline gelebilir, okumak zorunda diilsiniz :)

Bugun itibariyle 14 hafta 2 günlük hamileyim ve hayır, bebeğimizin (gerçi doktorumuz hala fetüs dememiz konusunda ısrarcı) cinsiyeti hala belli diil.

Hamile olmak sandığımdan çok farklı bir hismiş, hala da alışabilmiş diilim, bazen gün içinde aklıma geliyor, elim gayri ihtiyari karnıma gidiyor ve yüzümde gerzek bir gülümseme oluşuyor :) Kocam da benden farklı diil, belirginleşmeye başlayan karnımı her gördüğünde, "ya sen baya baya hamilesin!" diyip adeta ben bunu ondan habersiz tek başıma yapmışım ve o haberi yeni almışçasına şapşalca seviniyor :)
Hamilelik sandığımdan farklı bir hismiş derken esas kastettiğim bu diil fakat.. Ben çok isteyerek hamile kaldım, dolayısıyla, bu kadar çok istediğim bişey gerçek olunca adeta bir rüyadaymışçasına, bir kelebek edasıyla musmutlu ve hep mutlu olacağımı zanneder, hatta iddia eder, "insan hamileyken neden mutsuz olabilir, dünyada daha güzel bişey olabilir mi, insan şikayet eder mi, ben hiç o hamilelere benzemicem" derdim.
Evet, ben gerçekten cok da mutlu bi hamile oldum, en azından şimdilik, tabi bunda en önemli etken herşeyin yolunda gitmesi, hamileliğime dair hiçbir sağlık problemi olmaması (nazar değmesin :)
Ama mutlu bi hamile olmam, ara sıra şikayet etmemem, yada hamileliğin zorluklarından bunalmamam anlamına gelmiyomuş. Evet, hamilelik çok çok güzel ve özel bi dönem, ama asla kolay diilmiş, bunu anladım öncelikle. Üstelik öyle kusan falan da bi hamile diilim. Ama mide bulantıları, onu bunu yiyememe, bol bol tiksinme, köpek gibi koku alma ve tüm kokulardan (kendi parfümüm dahil) rahatsız olma hiç de eğlenceli olmayabiliyomuş :) "Ben seni 9 ay ne zorluklarla taşıdım" diyip bunu evlatlarının kafasına zaman zaman kakan anneler bi nevi haklıymış :)

Ben, o etobur, eti çiğ yiyen, kanlı kanlı steakler seven Ece gitti, yerine vejeteryan bi gebe geldi! Pişmiş etin ne kokusuna tahammülüm var ne görüntüsüne. Dexter'ın intro kısmını izler gibi oluyorum et kesen birini gördüğümde! Hele dışarda yemek yiyosak tam bi zavallıyım, tüm masalardan gelen yemek kokuları birbirine karışıp bi de üstüne sigara kokusu (puro içen varsa o tam evlere şenlik oluyo) eklenince deymeyin keyfime! Yani anlayacığınız, ben hamile kaldım kalalı, evim evim güzel evim! Hiç evden cıkmak istemiyorum. Bol bol sebze ve hamurişine talim. Makarna en iyi dostum, et yemiş olmak için kıymalı makarna yapıyorum zırt pırt. Bak onda problem yok, kıyma yiyebiliyorum Allahtan.
Ha bi de yasak olduğu için yiyemediğin şeyler var. Çiğ et, şarküteri (salam sosis kıvır zıvır), katı olmayan yumurta, pastörize olmayan peynir, sushi (ki annemin karnından sushi yiyerek doğmuşçasına canım çekiyor, yasak ya tabi), dışarda (iyi yıkanmamış) salata (kime güveniceksin ki, Türkiye'de yaşıyoruz sonuçta), vs vs..
E zaten bissürü şeyi midem bulandığı ve tiksindiğim için yiyemiyorum, bi de üstüne yasaklar eklenince benim menü baya dar!
Ama olsun varsın, evladıma feda olsun :))))
Bi de aşerme olayı var tabi, o da filmlerdeki gibi olmuyomuş, öyle gecenin bi yarısı kocamı çilek aramaya falan göndermiyorum tabiki :) Ama yapan varsa anlarım:) Ben daha cok gerzek şeyler aşeriyorum, mesela Haribo ayıcıkları favorim! Hayır normalde de severdim ama bi düşkünlüğüm yoktu yani! Kuru fasülye pilav aşerdim mesela bi defa, gittik yedik kesmedi bi de geldim evde kendim yaptım 2 gün daha yedim. Ama en muhteşemi Yunanistan'dan ben mantı aşeriyorum diye (ve çok aç kaldım diye de tabi) tatili bırakıp bir gün erken dönmemizdi. Kocam bana kıyamayıp jet hızıyla beni yurda geri getirdi :) Yeni hamileyken tatil en zoruymuş, geçicek diyolar, bakalım..

Bugun resim paylaşmicam, sadece yazmak istedim çok. Bizim velet de okusun diye sonradan belki, kimbilir..